Sneeuwwitje en Rihanna

Onze eerste week zit er alweer bijna op en hoewel het me nog steeds niet gelukt is om mijn eerste blog te posten, aangezien die op manja's laptop staat, begin ik toch een tweede want er is weer zoveel gebeurd! inmiddels ben ik in kanvili, het dorp van mijn gastgezin, vlak bij tamale, waar we zullen werken. Daar bleven we ook slapen, de eerste paar dagen, om een klein beetje wegwijs te worden in de stad. De kinderen van het gezinwilden voortdurend met ons spelen, en ze vonden het geweldig toen ik een beetje ballet ging doen: vanaf dat moment was het steeds: do ballet! Teach us ballet! Dus nu kunnen ze allemaal een balance (dat konden ze trouwens al een beetje door naar Disney films te kijken; ze kennen heel sneeuwwitje en assepoester uit hun hoofd, zijn dol op Disney prinsessen en die walsen natuurlijk een eind weg..) en ook pirouettes en grand jetes. Dat is dan wel pirouette nieuwe stijl, namelijk op een been gaan staan met je handen boven je hoofd en je dan heel hard in releve lanceren Tot jeomvalt.

Gisteren bezochten we ookDianne, het schoolhoofd van de school waar we les gaan geven. Ze is Canadees en woont in een huis naast de school met een binnenplaats met allemaal dieren; vandaar dat de school bekend staat als the school with the zoo. Dat is misschien wel de fijnste plek waar ik tot nu toe ben geweest, naast het veld waar ik vanochtend maïs heb gezaaid. Namaawu, onze contactpersoon van Ontmoet Afrika, kwam met ons mee, en vertelde ons daar dat ze nooit heeft leren lezen en schrijven door het school systeem in Ghana, en dat het nu te duur is om nog te leren. Ze is zo'n intelligente vrouw en alfabetisme is zo'n basis behoefte in deze tijd.. het maakt me verdrietig enIk wou dat ik het haar kon leren, maar hoe ga je iemand leren lezen in drie weken? Waar ik dan weer heel blij van werd, is dat dianne een keyboard op haar school heeft en heel enthousiast is over muziek onderwijs, dus ik verheug me er erg op om daar les in te geven.

Vervolgens gingen we in de namiddag naar ons gastgezin: de eerste keer deze reis dat we het zonder elkaar moesten redden. Mijn gastgezin leek blij met de stroopwafels en ze vinden het ook leuk dat ik de hele tijd loop te zingen, dus tot nu toe zit het wel goed geloof ik. Ik kan vooral heel goed opschieten met mijn zusje azara, een slimme meid van dertien. Ze heeft een creatieve manier van mijn naam onthouden, namelijk met hulp van Rihanna: you can stay indeunder my umbrella ella ella.. sowieso ben ik voor iedereen hier 'elle'.

Dat was het voor nu op dit irritant kleine scherm, als de school begint word ik waarschijnlijk weer honderden ervaringen rijker!