Pink elephants on parade

Dat leken we wel: een stel roze olifantjes dat door de bush banjerde. Manja en ik maakten dit weekend een uitstapje naar Mole National Park, waarschijnlijk de enige plaats in Ghana waar je minstens evenveel blanken als zwarten ziet. Dat was nog een heel avontuur, deels door de slechte informatievoorziening op internet en deels door een slordige voorbereiding van onszelf, waardoor we op een gegeven moment letterlijk blut waren… Maar gelukkig kwamen we allemaal aardige mensen tegen die ons wilden helpen. Als je van Tamale naar Mole reist, moet je minstens twee nachten blijven om überhaupt wat van het park te kunnen zien. De eerste nacht hadden we een kamer naast een Oostenrijks stel, superaardige mensen met wie we Shandy (een soort bier met Sprite) hebben gedronken en vallende sterren hebben gekeken – die heb je hier heel veel, dus ik heb niet veel meer te wensen over ;).

De volgende ochtend om 7 uur gingen we op safari met een gewapende ranger en een groep (voornamelijk) andere blanken. Om de een of andere reden had ik mijn sneakers niet ingepakt, dus ik was heel eigenwijs op sandalen. Dat deed wel een klein beetje af aan het plezier van over rotsen klauteren (normaal gesproken een van mijn favoriete bezigheden :)) maar ging gelukkig best goed. Wel hadden we geluk dat de dieren in Mole gewend zijn aan toeristen, want volgens mij konden alle dieren binnen een straal van 10 kilometer ons aan horen komen stampen. Het eerste wat we tegenkwamen was een drietal ontbijtende olifanten. Ik doe deze beesten eigenlijk tekort als ik een vergelijking trek tussen hen en ons luidruchtige groepje, want wat bewogen de olifanten zich ontzettend mooi voort en wat waren ze indrukwekkend… Als ze liepen, leek het alsof ze door water aan het wandelen waren, heel kalm en alsof ze alle tijd van de wereld hadden; wat dat betreft leken ze perfect in de Ghanese cultuur te passen. Verder zagen we ook verschillende soorten antilopen, maar helaas hadden alle krokodillen zich verstopt. Er wordt trouwens wel beweerd dat er leeuwen in het park rondlopen, maar ze zijn al in geen tijden meer gesignaleerd, dus ik heb mijn spitzen voor niets meegenomen (grapje :)).

Na de safari brachten we onze eerste echte vakantiedag – zo voelde het tenminste – door in het zwembad, wat echt paradijselijk aanvoelde na al het stof, zweet en de hitte van de afgelopen twee weken. Vanaf het hotelterrein kon je uitkijken over de uitgestrekte bossen van Mole, en de waterpoel vlak onder de heuvelrug, waar regelmatig een groep olifanten aan het baden was. ’s Avonds aten we met een Nederlands stel, bij wie we ook op de kamer sliepen – al is slapen een groot woord, want we moesten alweer om half 4 op om de bus terug naar huis te nemen, en naar ons werk… Een stressvrij weekend was het dus verre van, maar wel een heerlijk weekend! En ook eentje waarin het Disneythema weer overvloedig langskwam (figuurlijk en letterlijk – er liepen ook óveral wrattenzwijnen rond), Dumbo staat nu hoog op mijn verlanglijstje!